źródło: portal wolnomularstwo.pl
Robert Ambelain, urodzony w Paryżu 2 września 1907 r. i zmarły w tym samym mieście 27 maja 1997 r., był francuskim pisarzem specjalizującym się w ezoteryce, okultyzmie i astrologii. Literat, historyk, członek Gens de Lettres i Association des écrivains de langue française “mer outre-mer”, był autorem 42 książek (niektóre z nich pod pseudonimem “Aurifer” (jego imię zakonne jako “Nieznanego Przełożonego” w Zakonie Martynistów).
Astrolog
Jego zainteresowanie ezoteryką zaczęło się od astrologii około 1921 roku. W latach 1937-1942 opublikował w trzech tomach Traktat o astrologii ezoterycznej.
Wolnomularz
Mason, został inicjowany 24 marca 1939 r. w świątyni w Porte d’Orléans w Paryżu, wprowadzony przez Wielkiego Mistrza Constanta Chevillona, w loży “La Jérusalem des vallées égyptiennes”, a następnie został przyjęty jako czeladnik i mistrz podczas potajemnych prac w loży w Epinal. W domu kierował spotkaniami Loży Aleksandryjskiej w Egipcie, w rycie Memfis-Misraïm. Od Georges’a Bogé de Lagrèze otrzymał wysokie stopnie tego obrządku, od 4. do 33. oraz 55., 66., 90. i 95. W 1942 r. wskrzesił zakon Wybrańców-Kapłanów (Elu Coëns), którego był suwerennym Wielkim Komandorem. Martinistyczny Zakon Elu Coëns, związany przez pewien czas z Zakonem Papusa pod przewodnictwem Philippe Encausse w ramach Unii Zakonów Martinistycznych, kontynuował swoją działalność do 1967 roku.
W 1942 roku Georges Bogé de Lagrèze i Camille Savoire, obaj członkowie Wielkiego Przeorstwa Galów Rytu Szkockiego Rektyfikowanego, dali Robertowi Ambelainowi patent na utworzenie Martinistycznego Zakonu Wybrańców-Kapłanów (Elu Coëns) i zintegrowanie tajnych klas Profesów i Wielkich Profesów. Jednakże artykuł Pierre’a Noëla poświęcony “La Profession”, opublikowany w Renaissance Traditionnelle N°168 w październiku 2012 r., ustala że struktura ustanowiona przez Ambelaine’a różni się zasadniczo od tej, którą ustanowił Jean-Baptiste Willermoz, założyciel obrządku, i jaka została utrwalona w Szwajcarii.
W latach 1960-1985 był Wielkim Mistrzem Świata Wielkiej Loży Francuskiej Dawnego i Pierwotnego Obrządku Memphis-Misraïm. W 1985 r. przekazał on schedę Gérardowi Kloppelowi. W 1985 r. odrodził pierwotny obrządek szkocki. Był także Dobroczynnym Rycerzem Świętego Miasta Rytu Szkockiego Rektyfikowanego, z orderem Eques a reconciliatione.
Gnostyk
W 1946 r. został konsekrowany na biskupa w Powszechnym Kościele Gnostyckim pod imieniem “Tau Robert”, jako gnostycki biskup Samarii, przez Rogera Menarda (“Tau Eon II”), który z kolei został konsekrowany przez Victora Blancharda (“Tau Targelius”). Założyciel w 1953 r. Apostolskiego Kościoła Gnostyckiego, który w 1956 r. oddał się pod patronat Orygenesa, którego uznał za swojego patrona. We wrześniu 1958 r. Robert Ambelain został wybrany na patriarchę przez Synod Najwyższy pod nazwą “Tau Jean III”, a 20 grudnia 1959 r. “Tau Charles” konsekrował go na patriarchę, przekazując mu paliusz patriarszy, ofiarowany mu przez bpa Giraud, który przed nim konsekrował Jeana Bricaud. Również 31 maja 1959 r. konsekrował Rogera Deschamps (“Tau Jean Rudiger”) na biskupa Apostolskiego Kościoła Gnostyckiego w Liege. 15 sierpnia 1960 r. odziedziczył po biskupie Dupont patriarchat Powszechnego Kościoła Gnostyckiego, który połączył z własną wspólnotą.
Zobacz też stronę poświęconą Robertowi Ambelain (w języku francuskim):
Istnieje też poświęcony jego postaci kanał YouTube:
