Jean-Étienne Marconis de Négre był francuskim masonem, urodzonym 3 stycznia 1795 r. i zmarłym 21 listopada 1868 r. w Paryżu. Był Wielkim Mistrzem Rytu Memphis, jednego z egipskich rytów masonerii, założonego przez jego ojca Gabriela Mathieu Marconisa zwanego de Nègre.
Jego ojciec był jednym z prekursorów Rytu Memphis we Francji i należał do grupy ezoteryków, którzy 23 maja 1815 r. utworzyli lożę „Uczniowie Memphis” („Les disciples de Memphis”), macierzystą lożę rytu. Wielki Mistrz Memphis, został również wybrany Wielkim Mistrzem Rytu Misraïm 21 stycznia 1816 roku. Dokumentacja pokazuje, że ojciec Marconisa de Nègre posiadał stopnie zarówno Rytu Doskonałości, jak i Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego. Należał również do Rytu Starożytnego i Prymitywnego markiza de Chefdebien d’Aigrefeuille, który wprowadził go do Francji z Pragi.
Jego syn Jean-Étienne Marconis de Nègre został wybrany na Wielkiego Mistrza Francji 7 lipca 1838 r., a następnie na Wielkiego Mistrza Generalnego. To dla niego utworzono nowy 96 stopień pod tytułem „Wielki Hierofanta” jako rozwinięcie 95 stopnia. Stworzył obediencje w Ameryce i Egipcie.