John Yarker (17 kwietnia 1833 – 20 marca 1913) był angielskim masonem, pisarzem i okultystą. Urodził się w Swindale, Shap, Westmorland, w północnej Anglii. Wraz z rodzicami przeprowadził się do Lancashire, a następnie do Manchesteru w 1849 roku. Był potomkiem Reinholda Yarker de Laybourne, który żył w połowie XVII wieku.
Został wolnomularzem Zjednoczonej Wielkiej Loży Anglii w wieku 21 lat w Lodge of Integrity nr 189 w Manchesterze, 25 października 1854 r., zostając mistrzem masońskim na początku 1855 r. Siedem lat później, w 1862 r., wystąpił (zrezygnował) z masonerii „regularnej”.
W 1872 roku Yarker założył Suwerenne Sanktuarium Starożytnego i Pierwotnego Rytu Masońskiego dla Anglii i Irlandii (Sovereign Sanctuary of the Ancient and Primitive Rite of Masonry for England and Ireland) na mocy patentu wydanego przez amerykańskiego Wielkiego Mistrza tej organizacji, Harry’ego Seymoura. Oprócz założenia Rytu Starożytnego i Prymitywnego, Yarker został później Zastępcą Międzynarodowego Wielkiego Mistrza (1900) i Międzynarodowym Wielkim Mistrzem (1902) Rytu Memphis-Misraim.
Zmarł w Withington w hrabstwie Lancashire.